Powieść szczegółowo opisuje zgubę Petera Willemsa, nikczemnego, niemoralnego człowieka, który uciekając przed skandalem w Makassar, znajduje schronienie w ukrytej wiosce tubylczej, tylko po to, by zdradzić swoich dobroczyńców z powodu pożądania do córki wodza plemienia. Opowieść przedstawia powracającą postać Conrada, Toma Lingarda, który pojawia się również w „Szaleństwie Almayera" (1895) i „Ratunku" (1920), pojawiają się tu także inne postaci z tych powieści. Dzieło to jest przez wielu uważane za niedoceniane. Conrad romantyzuje środowisko dżungli i jej mieszkańców w stylu podobnym do swojego „Jądra ciemności".