İçimde birikmiş irili ufaklı, önemli önemsiz birçok takıntılı eski meseleler mevcut. Sanki hepsinin ucunda çengel varmış gibi, zihnimin orta yerinde asılı duruyorlar. Ne zaman boşluk oluşsa ve sıkıntıdan ne yapacağımı bilemesem, askıda olan meseleler ardı sıra aklıma düşüyorlar.

***

Dengesiz biri olduğumu düşünebilirsiniz. Maalesef buna da itiraz etmek durumundayım. Eğer ki; dengesiz olduğum konusunda çoğunuz öyle düşünüyorsanız, bunun sebebini içinizde sorgulamalısınız. Hastalıklı bir insana dönüşmeme sebep yine sizlersiniz. Dert yanmak ya da kendimi haklı çıkarmak niyetinde değilim. Başıma gelen onca hadiseleri düşündükçe kafamın derisi kaşınıyor sonra sırtıma kadar ilerliyor. Arka arkaya sigara içiyorum ve dişlerimi sıkıyorum. Ayrıca geçen gün trende ayağıma basan adamı düşündükçe deliriyorum.

***

Kalktım ve hırkamı giydim. Su ısıtıp sert bir kahve hazırladım. Pencerenin yanına oturdum, radyomu açtım. Zeki Müren söylüyordu, ben dinliyordum. Kuşlar uyanmış, rızkını arıyordu. Bahçede bir kediye rastladım. Gittim kapıyı açtım ve içeriye çağırdım. Geldi, sedirin üstüne çıkıp uzandı. Demek ki bu eve alışıktı. Hiç yabancılık çekmedi. Biraz sonra da kucağıma geldi ve yerleşti. Bir kediye dokunmanın verdiği rahatlatıcı etkiyi parmaklarımda hissettim. "Senin adın 'Şanslı' olsun," dedim. Suratıma bakıp onayladı. Yol arkadaşımla yeni bir güne merhaba dedik ve güneşi doğurduk.