Zbiór kilkudziesięciu satyr autorstwa Światopełka Karpińskiego wydany został w 1938 roku. Przedstawia codzienne oraz dosyć nietypowe zatargi mieszkańców przedwojennej Warszawy, które głównie mają swój finał przed sądem grodzkim. Znajdują się tu również opowiadania fantastyczne oraz pełen metafor obraz miasta nocą. Światopełk Karpiński to polski poeta i satyryk okresu międzywojennego. Do jego dzieł należy kilka zbiorów wierszy, takich jak „Ludzie wśród ludzi", „Mieszczański poemat", „Trzynaście wierszy", a także utwory prozą: „Kredą na parkanie" i „Ściana śmiechu".